Weekendje Vancouver met de meiden

Hallo mensen ,

hier eindelijk dan weer een verslag! Dit keer niet vanuit de Verenigde Staten, maar vanuit het mooie Canada!

Zaterdag 16 oktober:
's Morgens moesten we vroeg opstaan, om naar de ferry te gaan natuurlijk. Mijn hostouders waren niet wakker, dus alles was nog donkr en stil in het huis. De avond ervoor had Sophie me een enorme knuffel gegeven en had ze gezegd dat ze me wel heeeeel erg ging missen, wat een schatje is ze toch! Nou die morgen alles even nagecheckt of ik alles bij me had, een bakje oatmeal gegeten en toen kwam Greg, de hostvader van Charlotte mij ophalen met de auto om me naar de ferry te brengen. Michaela was ook al opgehaald en vol goede moed stapten we aan boord van de ferry! Na eens goed naar buiten te hebben gekeken zag ik ineens dolfijnen zwemmen naast de ferry! Alle mensen kwamen kijken bij de ramen , zon mooi gezicht! Een goed begin van de dag dus. We kwamen aan in Seattle en Larissa had me ondertussen al 100 keer gebeld , want ze kon de bus niet vinden. We kwamen haar tegen en ze liep met ons mee en toen vonden we hem gelukkig wel en we waren ruim op tijd! Eerst werden Charlotte's papieren gecontroleerd door Julie ( onze areadirector ) en daarna waren mijn papieren aan de buurt, alles was in orde dus ik kon mijn tas in de bus zitten. Toen Michaela's papieren en wat bleek nou, ze had een visum nodig om Canada te bezoeken en die had ze dus niet. Wij hadden allemaal papieren van Julie thuis gekregen waarop stond of je wel of niet een visum nodig had en Michaela had die dus niet goed gelezen.. Tjechie heeft nog geen regeling met Canada, wat Nederland en Frankrijk en veeele andere landen in Europa wel hebben. Michaela werd dus naar huis gestuurd, want ze zou het land zo niet inkomen.. Heel erg zonde , want ze had zich er zo op verheugd! Nou goed wij gingen dus wel en alle meiden kwamen ook aanzetten met tassen en we hadden een leuke busreis! Toen kwamen we aan de grens en moesten we allemaal naar binnen. Daar werden we 1 voor 1 bij een man geroepen, de man die mij hielp was enorm aardig , hij kende Nederland zei die want hij had er eens om een molen gefietst, ik moest wel om hem lachen , klinkt zo typisch Nederlands toch om om een molen heen te fietsen ? Mijn paspoort werd gecheckt en ik kreeg een stempel in me paspoort van Canada. Daarna was ik klaar en was ik officiel in Canada!!!! De reis van de grens naar Vancouver was mooi! Zo grappig, je komt Canada binnen en je merkt direct dat het een ander land is. Ikzelf vind Canada meer op Europa lijken dan de verenigde staten, dus ik voelde me er wel enorm thuis. Ook de mensen waren gewoon normaal en niet zoals alle amerikanen die zo overdreven vrolijk kunnen zijn! I love Canada!! We zijn eerst naar de public market geweest, daar hebben we mooie fotos kunnen maken , souveniers kunnen kopen en even een hapje kunnen eten! Altijd lekker zon mexicaanse burrito! Daarna zijn we naar ons Hotel gegaan , wat midden in de stad Vancouver lag. Ik deelde een kamer met Charlotte en een meisje uit Tjechie dat ik nog niet kende. We hadden allemaal ons eigen bed en dat was enorm fijn. Toen zijn we met ons groepje van 7 Vancouver ingegaan, op zoek naar de bekende klok, die we dus niet gevonden hebben en we hebben Chinatown bezocht. In Chinatown kwam er een man op ons aflopen, hij vroeg of die even wat mocht zeggen, nou dat mocht die wel. Hij vertelde dat die HIV positief was en dat die nog maar geld had om voor vier weken eten te kopen of we hem geld wilden geven. Klonk allemaal ziellig en blabla, maar ik heb hem maar gezegd dat we alleen onze bankpassen bij ons hadden en geen Canadees geld bezaten, waarop die kwaad wegliep en het bij een volgende groep probeerde, die hem overgens wel geld gaven.. Wij moesten er maar om lachen en we zijn op zoek gegaan naar een restaurantje. We vonden een leuke pub die ook eten serveerde. Mijn eerste echte cocktail sinds ik weg ben van huis is daar gedronken, een cosmopolitan!Heerlijk was die, daarna een pannenkoek gehad met banaan, cocos, rum en suiker wat ook enorm lekker smaakte. Toen zijn we verder gelopen naar een klein supermarktje en hebben we vier flessen gekocht met alcohol, twee witte wijn , een smirnoff en iets wat naar Gummibeer smaakte. Toen naar hotel gegaan en klaargemaakt voor de avond. Charlotte en Amandine wilden niet met ons mee want die hadden een Frans groepje gevonden. Dus we waren nog met vijf. Janin en ik gingen naar de hotelkamer van de andere meiden want die deelden hem samen. Daar hebben we een drankspelletje gedaan met de alcohol, mam maak je geen zorgen alles ging gewoon goed, en toen nog even in de spiegel gekeken en gegaan! Ik had trouwens in dat supermarktje een jongen ontmoet en die bleef maar smsen waar ik bleef in de club, dus hup hup naar de club. Stonden we in de rij te wachten, ja dat kennen we niet in Nederland, maar we hebben er anderhalf uur gestaan voordat we naar binnen mochten. Ik begon me te vervelen dus ik dacht ik ga eens een babbeltje maken met de mensen achter ons in de rij. Drie jongens, twee meiden, super gezellige mensen! Ze waren allemaal 19 en kwamen uit Amerika. De meiden kwamen uit Colorado en de jongens uit ..... Seattle! Ik raakte aan de praat met de leukste van de drie en wat bleek nou , hij was half Nederlands, zijn moeder was namelijk Nederlands, hij heeft op Bainbridge Island gewoond, maar omdat die nu student is woont die op kamers. En hij is aan het leren om leraar te worden , netals wat ik ga doen als ik straks weer terug in Nederland ben. Nou nou nou wat een toeval allemaal, we hebben leuk gekletst en nummers uitgewisseld, hij zei dat die met kerst terug kwam op Bainbridge en me dan wel weer wilde zien , nou kwam dat eens goed uit! Janin was ondertussen aan de klets geraakt met een jongen voor ons in rij, toen we naar binnen gingen heeft hij mijn entree betaald en ook die van haar!! Zo vanaf dat moment hield ik ook meteen van de Canadezen! In de club was de muziek een tegenvaller, maar ik vermaakte me prima met alle nieuwe mensen die ik ontmoet had. Iedereen sprak me aan en ik hoorde dat er rond ging dat er Europese meiden in de club waren!! Wij dus , hahah zo grappig! Ik heb toen nog wat shotjes aangeboden gekregen en toen was het alweer tijd om dag te zeggen. Tegen half vier verlieten we de club en zijn we in de lobby van ons hotel gaan zitten. Als laatste bleven ik, Dorianne en Ester nog over en besloten we dan ook maar te gaan slapen. Ik kwam als laatste thuis van me kamergenoten en ben maar snel gaan slapen met de geluiden van het nachtleven van Vancouver op de achtergrond.

Zondag 17 oktober:

Mijn wekkertje ging alweer om half negen, want om half tien moesten we klaar staan bij de bus. Ik was keurrig op tijd en de andere meiden waren ook allemaal al klaar. We zijn naar Stanley park gegaan. Een enorm mooi en groot park!!! We hebben er wel 100 fotos gemaakt, al maakte ik geen fotos , want ik was me batterijen vergeten van me camera, jaaaaaaa dat is dom dat weet ik! Al heb ik wel een paar fotos gemaakt met me Iphone en voor de rest hebben de meiden fotos voor me gemaakt! Daarna zijn we naar een winkelcentrum gegaan en hebben we daar wat gegeten!Daarna naar de bus en op naar onze volgende stop. We gingen naar Capilano, dat is de grootste en langste loopbrug in de hele wereld en neem van mij aan dat ding was reuze hoog en enorm lang! Daar zijn we dus lekker op gaan lopen , iets wat Dorianne echt super eng vond. Het park bezat nog wat meer loopbruggetjes en we vermaakten ons daar goed! Toen we naar de bus wilden gaan begon de drama .. een meisje uit onze groep van Au Pairs had haar tas verloren in het Stanley park dacht ze. Julie en zij zijn terug gegaan naar het park met een taxi en we hebben op ze gewacht. Ze kwamen terug zonder tas, ze had hem laten liggen op het strand en het was nu vloed geworden. Alle belangrijke papieren en paspoort lagen dus ergens in zee. We zijn toch naar de grens gereden, en daar was het enorm streng. Die Amerikanen zijn zoveel strenger dan de Canadezen. We moesten netjes in een rij gaan staan en 1 voor 1 bij een man komen die je paspoort dan controleerde en je papieren nakeek.Daarna werd mijn tas onder een scanner gedaan en bleek alles in orde te zijn. Het meisje zonder papieren moest meekomen naar achteren en dat kon wel een uur gaan duren en we waren er al drie kwartier. Doodop was iedereen natuurlijk! En we moesten IN de bus blijven van die Amerikanen. Nou wij wachtten en wachtten en wachtten en toen kwamen ze eindelijk terug. Ze had een tijdelijk verblijf in Amerika. Ze moest een Amerikaans ID gaan aanvragen zodat ze daarmee terug kon vliegen naar haar eigen land ( ergens in Zuid Amerika) en een nieuw paspoort kon aanvragen. En dit allemaal moet gebeurt zijn voor 16 november. Toen zijn we eindelijk naar huis gereden, afscheid genomen van Janin , want zij doet een re-match in New York en vertrekt dinsdag! En naar de ferry gegaan, snel een cheeseburger gehaald bij mac en toen weggevaren naar Bainbridge Island, waar Greg alweer op ons aan het wachten was. Hij heeft me naar huis gereden en me hostparents waren al aan het wachten op me. Heb ze het hele verhaal verteld en toen lekker naar me kamer gegaan!

Ik vind jullie reacties nog super lief allemaal!! Vooral blijven doen! Nu ga ik maar eens slapen , want morgen gaat me wekker om zes uur af!

Liefs en groetjes van mij