De Sjonnies + Tangoles

Hoi hoi iedereen,
ondertussen ben ik weer thuis in Seattle. De laatste weekjes zitten eraan te komen dus ik probeer zoveel mogelijk ervan te genieten.
Vorig weekend ging ik op vrijdagavond maar eens naar Seattle. Ik ontmoette Christina daar bij starbucks en zij had gehoord van Karesha dat we uitgenodigd waren voor een dinnerparty aan de andere kant van de stad. Nou wij dus met volle moed erheen. Daar aangekomen haalde Karesha ons op van de bus en liepen we naar het huis, ze vertelde ons al dat de party toch niet zo geworden was als gehoopt en dat alleen de mensen die in het huis woonden aanwezig waren plus zijzelf. Ook vertelde ze ons dat de mensen wel een beetje "anders"waren , ze waren nogal rijk. Ik dacht dus gewoon dat ze vet arrogant zouden zijn met en keuken die zo wit is dat je een mier er zelfs nog op zou zien lopen. Op een gegeven moment stopten we voor een huis waar een gebroken auto in de tuin stond en met een trappetje naar boven waar een tree mistte.. Ik dacht bij mezelf dat ik bij de familie Flodder was aangekomen. We kwamen binnen en we stelden ons natuurlijk netjes voor, de vrouw was en ijskonijn en de man meer zon sulletje. Ze werkten beiden voor Microsoft, maar hun huis zag eruit als een konijnenhol. We praatten wat , alhoewel het gesprek niet echt op gang kwam en Christina en ik begonnen vol goede moed aan de sla. Die viel wel mee , maar daarna het hoofdgerecht. Het heette Orange chicken. De kip was koud en hard , plus we kregen er geen mes bij om te snijden. Dan zaten er stukjes manderijn in , met schil en al! Al met al .. dat was dus echt niet te eten. Daarna gingen hun naar de keuken, toen ik daar aankwam moest ik bijna overgeven..... kattenvoedsel op de grond en etensresten van eergisteren, plus een hoop afwas. Het was er smerig en rommelig. Christina en ik vertrokken dus ook aardig snel.. toen we bij onze bushalte kwamen zagen we dat de bus er zou zijn in 15 minuten. Maar na 15 minuten was er natuurlijk geen bus. Nou dan maar hopen op de volgende, weer 15 minuten wachten, maar ook die kwam niet! Ik denk ik bel een taxi! Dus ik bel en zeg ik sta op de Martin Luther king straat en John street, op een kruising. Die vrouw zegt , we halen niet op op kruisingen doei. En ze hing me op , ik snapte dr niks van!! Nou eindelijk kwam er een bus, ik was zoo blij!! In die bus lag er een man midden op de vloer, dronken natuurlijk. Uiteindelijk heb ik het veilig thuis gered!

De volgende dag had ik het afscheidsfeestje van Michaela. Haar tijd zat er alweer op. Ik had Amandine opgehaald bij de ferry en samen zijn we naar het huis gelopen van Michelle. Haar hond begon alweer tekeer te gaan tegen mij ( zoals gewoonlijk, kutbeest!) maar we hebben heerlijk gegeten en het enorm gezellig gehad. De hostouders van Michaela hadden nog een leuke speech gegeven over haar en aan het einde was er nog een lekkere taart!

Het was de laatste week school van de kinderen , ze hadden elke dag wel wat bijzonders! De laatste dag hadden ze Crazyhairday, waar ik extra vroeg voor op moest staan , want ik moest Sophies haar doen met aan de ene kant krullen en aan de andere kant stijl haar!

Dit weekend heb ik op vrijdag niet echt veel gedaan. Op zaterdag kreeg ik een smsje van Peter , die was weer op Bainbridge Island en vroeg of ik film wilde kijken. Hij kwam me ophalen samen met zijn vriend Ben en nog twee andere meiden. Natuurlijk moest er een enge film uitgezocht worden door de guys... Het was gezellig die avond , de film was niet zo bijzonder hoor, maar leuke gezellige sfeer.Peter komt volgend jaar een half jaar in Den Haag studeren, dus dat is ook wel erg leuk! Gisteren op zondag ben ik naar Seattle gegaan om eerst even de zonnebank in te duiken en daarna Christina te ontmoeten in de Victorias secret. Ze hadden sale , dus ik als een gek die hele winkel doorrennen! Ohh I love that store.. Daarna werd ze opgebelt door een vriend van haar die ook op Bainbridge woonde. Conrad was zijn naam , hij vroeg of wij zin hadden om naar een tangofeest te gaan. Ze hadden wijn en er was ook een bbq. Nou omdat Christina en ik toch niks te doen hadden waren we daar wel voor in. We liepen naar de geplande bushalte waar hij al op ons aan het wachten was. Met de bus naar het huis gegaan. Daar waren mensen al aan het dansen in de woonkamer. Mijn eerste reactie was , ohnee dit is niks voor mij.. ik plaatste mezelf dus al snel buiten met Christina uit zicht van Conrad met een goed glas wijn erbij. Na nog geen 15 minuten stond die al voor onze neus en omdat Christina net deed of ze aan het bellen was , was ik dus de klos. Ik moest die dansvloer op. Ik zei nog dat ik nog nooit gedanst had en dat ik enorm voor lul zou staan, maar dat maakte hem niks uit. Nou daar ging ik .. van hem moest ik me meer relaxen en gewoon hem volgen, nou de kerel heeft makkelijk praten!!! Na drie dansen had ik er echt genoeg van , dit was niet weggelegd voor mij. Christina was daarna aan de beurt en die begon het leuk te vinden. Die danste al snel met andere mannen terwijl ik toch maar even aan wat meer wijn en dus moed begon. Conrad stond na 20 minuten alweer voor mijn neus en weer werd ik overal heengezwiert zonder dat ik wist wat ik moest doen. Op een gegeven moment ging Conrad met een vrouw dansen die enorm goed was. En dat was echt mooi om te zien, ze voelden elkaar zo goed aan. Ik had wat gekletst met een man en die zegt , ik leer je de beginstappen wel. Dat was wat makkelijker, omdat Conrad me overal heendraaide enso. Nou toen begon ook ik het wel gezellig en leuk te vinden. Dus toen had ik weer de volle moed om er tegenaan te gaan! Ik stond toch al voor lul dus whatever! Omdat Conrad ook op Bainbridge woonde hoefde ik gelukkig niet alleen terug te reizen en hij heeft me ook netjes thuis afgezet. Ik heb nog een hoop tips gekregen voor als ik ooit op les ga , wat waarschijnlijk niet gebeuren zal. Uiteindelijk lag ik om drie uur netjes in mijn nest. Vervolgens ging de wekker om zeven uur.. Heerlijk!

Vandaag zijn de kinderen dus vrij , maar straks hebben ze eerst zwemles en in de middag tennis dus ik kom mijn dagen wel door. Wel zou ik niet meer zoveel online zijn in de avonduren voor jullie, omdat het hier dan ochtend is en ja ik moet dan officiel werken. Zoals nu zijn de kinderen buiten spelen en kan ik makkelijk even dit verslag typen maar dat zal niet altijd zo zijn. Over twee weken gaan ze op kamp, waardoor ik weer meer online zou zijn de avonduren voor jullie!
Nog een paar weekjes en dan ben ik alweer thuis, ik mis jullie allemaal!

Liefs Sharona