Fashion drama...

Lieve mensjes,
na zon enorm slecht verslag de vorige keer ben ik weer goed aangekomen in Seattle vorige week! Ik had mijn verslag geschreven toen ik aardig emotioneel was door alles daar en uiteindelijk is me die tweede week op Saint John best meegevallen:). Ik ben lekker bruin geworden door de zon en toen die andere familie weg was werd ik wat meer betrokken bij alles, wat wel zo zijn voordeel had! Thuis aangekomen in Seattle regende het alweer.. beetje jammer , want dan mis je de zon toch echt wel! Hoorde dat in Nederland het weer ook best lekker is , nou hier is het zon 7 graden met regen elke dag, dus heb ik een zonnebank opgezocht in Seattle waar ik nu drie a vier keer per week heenga om toch dat bruine kleurtje op me huid te houden. Heb nooit geweten hoe heerlijk dat het is om onder zon zonnebank te liggen, gewoon de warmte en alles , I just love it!

Ik heb me weer moeten inschrijven voor lessen die ik moet volgen aan Seattle central community college, dit keer heb ik twee klaasen moeten kiezen omdat ik de credits nodig heb voor mijn visum. In de herst heb ik Frans 1 gevolgd, in de winter Frans 2, maar ik wilde toch iets nieuws doen deze lente, dus heb ik gekozen om een dansklas te doen en een modeklas. De dansklas is op zaterdag en vorige week had ik mijn eerste les. Ik kon samen reizen met Michaela want zij neemt kong fu wat begint om dezelfde tijd. Het dansen was echt leuk , wat heb ik dat toch enorm gemist in alle jaren dat ik nu gestopt ben! Mijn eerste modeles was deze donderdag, gisteren dus. Ik moest nog even op de site kijken in welk lokaal dat ook alweer was en jaa hoor toen werkte de site ineens niet meer.. Ik had even de school opgebeld en ze zeiden dat het lokaal 1149 was, wat makkelijk te vinden was garandeerden ze mij. Ik kwam vijf minuten van te voren aan op de school en natuurlijk kon ik het lokaal niet vinden. Liep ik daar op me hakjes dom de school rond te lopen.. Ik had het aan drie mensen gevraagd voor ik eindelijk een beetje in de goede richting kwam. Ik die 5 minuten te laat binnen kwam wist eerst niet waar ik moest kijken. Het lokaal was een groot hok vol naaimachines, net zoals je weleens ziet op het programma Project Catwalk. Nou ik ging snel bij de groep zitten waar iedereen zich aan het voorstellen was. Dr zat een duits meisje die vertelde dat ze hier was omdat ze de credits nodig had , ik wist gelijk dat dat ook een au pair moest zijn want dat is natuurlijk ook mijn reden waarom ik in de klas zit. Toen het Duitse meisje zei dat ze geen naaiervaring had keek de lerares een beetje vreemd. Toen was ik aan de beurt en ook ik vertelde natuurlijk dat ik totaal geen ervaring had met het maken van kleding waar ze ook een beetje vreemd van opkeek. Ik keek eens goed om me heen waardoor ik merkte dat alle andere leerlingen kistjes bij zich hadden met naaispullen erin, naald, draad en al die dingen. Ik voelde me erg "Unprepared". Ik had nog geeneens een potlood bij me. De lerares begon uit te leggen dat je aan het einde van deze weken een enorm project moest inleveren voor een cijfer. Dat project was echt mega groot en er moest van alles inzitten, ik dacht bij mezelf van "waarom moet ik dit doen, ik zit hier alleen voor me uren"? Ik als echte Nederlander vroeg dus ook maar meteen wat er gebeurde als je daar geen goed cijfer mee haalde, toen had ik het echt gedaan bij die mevrouw, ze zei dat ik dan ongemotiveerd was, want als je aan een klas begon wil toch iedereen goede cijfers? Laat maar zitten dacht ik bij mezelf, waarop zij begon met een enorme uitleg over stof. Hoe alles in elkaar zat en met moeilijke engelse benamingen. Ik had denk ik allemaal vraagtekens op me hoofd staan. Daarna gingen we naar de naaimachines , ze legde alles enorm snel uit. Dit waren niet van die makkelijke "oma"naaimachines, maar echt hele deftige voor het maken van kleding. Voor de draad uiteindelijk door de naald ging , ging het wel door 10 andere dingen heen. Ik snapte er natuurlijk geen bal van! Daarna deed ze snel iets strijken en legde ze iets uit over hoeveel inches wij moesten gaan naaien na haar uileg. Ik zag mezelf al zitten , na 10 minuten zou die hele naaimachine kapot zijn geweest. We hadden even pauze waarop ik toch maar naar die mevrouw ging samen met het Duitse meisje en ze vertelde dat ze ons nog wel een keer de naaimachine zou uitleggen omdat we er vorige week niet waren geweest. Ik vroeg dus toen ook aan dr of er vorige week les was want dat had niet op internet gestaan , waarop ze kort en krachtig antwoorde dat er wel les was geweest. Ik vroeg dr daarna tegen acht uur hoelaat de les afgelopen was , ze zei om 9 uur. Dus ik zeg "Jaa sorry , maar op internet staat dat het eindigt om half 9 en ik wil graag met de ferry van 9 uur naar huis, kan ik altijd in de les eerder vertrekken"? Dat kon wel , alleen zou ik weleens wat missen zei ze. Ze overhandige mij een schema waarin stond op welke dagen dit lokaal vrij zou zijn zodat ik zelf in me vrije tijd kon gaan naaien. Over twee weken moesten we een rok afhebben dus ik moest me tijd goed gebruiken in het lokaal zei ze. Ik kreeg de schik van me leven, dit kon niet waar zijn dacht ik! Ik zei tegen dr, het spijt me zeer, maar ik heb gewoon het gevoel dat ik verkeerd zit. Op internet stond dat dit ging over het tekenen van kleding, dus meer het design in plaats van het echt te maken op de naaimachine. Waarop mijn Duitse medestander dat bevestigd. De vrouw zegt , Ohh maar er is ook een tekenklas nu en die eindigt om half negen denk ik. Jullie zijn dan in de verkeerde les. Ze bracht ons naar het goeie lokaal , lokaal 1139!! Waar iedereen leuk aan het tekenen was en ik en Nyasha de slappe lach hadden van onze domme actie in de verkeerde groep! Gelukkig zaten we nu goed en volgende week zouden we alle schade wel inhalen, de vrouw die de les gaf was enorm aardig en ze vond het niet erg dat we twee uur later kwamen aanzetten!

Nu ga ik zo lekker slapen , want mijn wekkertje gaat alweer om vier uur!!! Morgen ga ik lekker naar Victoria in Canada! Samen met Michaela en de au pairs van : AupairinAmerica gaan we Canada eens goed onveilig maken. Heb superveel zin om lekker te stappen en gewoon weer eens een wijntje te drinken bij het avondeten! Het volgende verslag gaat dus over Victoria de hoofdstad van British Colombia!

Lots of Love,
Sharona